Loading...Dorosła samica:
{gallery}stirmi1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}stirmi2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Theraphosa stirmi
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Gujana Francuska
Biotop
Obszar występowanie tego gatunku ptasznika ogranicza się do strefy klimatu równikowego, charakteryzującego się wysokimi opadami (wilgotnością), oraz temperaturą. Przyczyną tego jest Prąd Południoworównikowy. Wilgotność na tych terenach osiąga ponad 80%. Średnie temperatury natomiast to ~ 24° do 28 °C. Odnotowywane są niewielkie dobowe amplitudy. 3/4 obszary występowania pająka, pokrywają wilgotne lasy tropikalne, oraz wiecznie zielone obszary. Do cennych gatunków należą mahoniowce i puchowce oraz cedrzyki.
Zdjęcie biotopu: las deszczowy Gujany Francuskiej
Wygląd
Samice dorastają do ~11 cm DC, oraz ~20 cm z rozpostartymi odnóżami. Ubarwienie tych pająków to głównie kolor brązowy. Posiada grube odnóża pokryte licznymi setami (głównie femur, patella). Odwłok pokryty jest nielicznymi długimi beżowymi włoskami. Tak samo IV para odnóży krocznych. Ponadto na femur tej pary odnóży widoczne są specjalne wyrostki (kolce). Swoim wyglądem przypomina nieco T. blondi. Można ją jednak odróżnić po braku włosków na patella, oraz tibia. Młode osobniki posiadają jasny tarsus na pierwszych II parach odnóży, dzięki czemu można je odróżnić od pozostałych gatunków (dla porównania: T. blondi ich nie posiada, zaś T. apophysis posiada je na wszystkich odnóżach).
Terrarium
Dla dorosłych osobników owego gatunku, wymagane jest terrarium o wymiarach ~35x35x25 cm, gdzie najmniejszy wymiar to wysokość. Jako podłoże najlepiej jest zastosować około 10 centymetrową warstwę włókna kokosowego. Terrarium pająk powinno odzwierciedlać jego naturalny biotop. Mogą znaleźć się tam rośliny (np.: mahoniowce). Jako kryjówkę, możemy użyć poziomo ułożoną donicę, lub sporą tubę korkową. Obowiązkowa jest miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka.
Temperatura
~25-27°C, z nocnym spadkiem do ~21-22°C.
Wilgotność
~85%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tego rodzaju jest trudne. Pająki zazwyczaj chętnie kopulują, jednak złożenie kokonu, oraz jego odchów bywają kłopotliwe. Samica składa kokon po ~4 miesiącach od kopulacji. Znajduje się w nim ~200 jaj. Kokon zaleca się odebrać po ~35-45 dniach. Pająki L1 mierzą ~1,5 cm DC, oraz ~2 cm z rozpostartymi odnóżami. Dorosłe samce posiadają specyficznego kształtu bulbusy. Nie posiadają też haków.
Raport z rozmnożenia: klik
Fot 1: Pająki podczas kopulacji
Fot 2: Pająki podczas kolejnej kopulacji
Uwagi
Poprzednia nazwa to T. sp. Burgundy. Po rewizji w 2010 roku przyjął obecną nazwę na cześć Andreas’a Stirm’a, który dostarczył potrzebne dane, osobniki, oraz zdjęcia do opisu gatunkowego. Pomiędzy I, a II parą odnóży znajdują się narządy strydulacyjne. W hodowlach znajduje się jeszcze sporo osobników tego gatunku, jednak pod nazwą T. blond, gdyż przed rewizją były jako blondi sprzedawane. Dysponuje średnio silnym jadem. Wstrzykuje jednak jego sporą ilość. Posiada włoski parzące III typu, których długość wynosi ~0,3-1,3 mm. Mogą one wywoływać różne reakcje alergiczne, które opisał Rick West w 2010 roku. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 3 |
| Temperament | 4 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 4 |
Zdjęcia: Miguel Gomez (mitchrobot4@aol.com), mcluskyisms (Chris Graham)
Źródło:
- RUDLOFF J.-P. & WEINMANN D.. 2010. A new giant tarantula from Guyan, Arthropoda Sciencia 1 (1) 2010, S. 20- 38
Liczba wyświetleń: 3
