Loading...Dorosła samica:
{gallery}elenae1{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Tapinauchenius elenae
Nazwa polska:
-brak-
Wymowa:
Tapinałkenius elenae
Występowanie
Ameryka południowa: Ekwador
Biotop
Las deszczowy. Zamieszkuje szczeliny, oraz opuszczone dziuple w drzewach.
Wygląd
Samice dorastają do ~5 cm DC, oraz ~12 cm z odnóżami. Samce są mniejsze i smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~4 cm DC. Ubarwieniem przypominają (i często bywają z mylone) z Tapinauchenius gigas. Ubarwienie tego pająk to głównie kolor rudo-pomarańczowy. Karapaks, oraz femur odnóży są oliwkowo-złote. Małe pająki (L1) z wyglądu przypominają maluchy z rodzaju Avicularia.
Terrarium
Terrarium powinno mieć wymiary standardowe dla ptaszników nadrzewnych. Może być np.: 25x25x30. Jako podłoże możemy zastosować włókno kokosowe, lub torf (względnie mieszanka obu tych substratów). Jak wystrój możemy zastosować kawałki kory, kamienie, oraz tuby korkowe. W plastikowych pojemnikach musimy wypalić, lub wywiercić otwory wentylacyjne (pamiętajmy aby nie były zbyt duże!), natomiast szklane terrarium wyposażyć w pakiety blach perforowanej, zapewniającą odpowiednią cyrkulację powietrza, i zapobiegającą pojawieniu się pleśni.
Temperatura
~26-28°C, z nocnym spadkiem o +/- 3°C.
Wilgotność
80%.
Żywienie
Młode osobniki karmimy np.: pinkami, wylęgiem świerszcza, małymi mącznikami itp. Natomiast starszym, oraz dorosłym podajemy: larwy drewnojadów, mączników, karaczany, świerszcze, szarańcze itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tego gatunku nie należy do trudnych. Para chętnie kopuluje. Zdarza się, że samiec po odbytym stosunku zostaje zjedzony, dlatego po kopulacji można od razu pająki rozdzielić. Samiec po kopulacji musi się napełnić, aby muc ponownie przystąpić do zapłodnienia samicy. Gdy to zrobi, parę ponownie można do siebie dopuścić. Po ~80 dniach samica składa kokon. Po kolejnych ~25 dniach w kokonie zaczynają pojawiać się pierwsze młode pająki nazywane nimfami w stadium I.
Uwagi
Są to szybkie, oraz dobrze skaczące pająki. Są stosunkowo odporne na błędy początkujących hodowców. Nie znajduje się na liście CITES, a co za tym idzie nie są wymagane żadne dokumenty.
Opinia hodowcy:
Pająki już w młodym stadium potrafią zaskoczyć swoją szybkością. Chętnie jedzą, i polują. Również chętnie się mnożą, jednak samice nierzadko bywają agresywne w stosunku do swoich partnerów.
Polecany dla:
Średnio doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 1 |
| Temperament | 2 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 3 |
Zdjęcia: Mac Santos of Philippines
Liczba wyświetleń: 2
