Dorosła samica:
{gallery}rufilata1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}rufilata2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Poecilotheria rufilata
Nazwa polska:
-brak-
Wymowa:
Poeciloteria rufilata
Występowanie
Azja: Indie
Biotop
Las tropikalny.
Wygląd
Samice dorastają do ~7 cm DC, oraz 20 cm o odnóżami. Jest to dość charakterystyczna Poecilotheria. Odnóża są kolory granatowo-żółtego. Karapaks zdobi swoista jasna. gwiazda. Okolice oczu są ciemne. Odwłok jest szary. Przez jego środek przebiega żółta „choinka”. Pająk pokryty jest czerwonymi włoskami.
Terrarium
Odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 30x30x40 cm. Oczywiście może być większe, to już zależy od nas. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe zamieszane z torfem o grubości ~4 cm. Jest to nadrzewny ptasznik, dlatego terrarium można wyposażyć w ściankę i/lub tubę korkową, po której pająk będzie mógł się wspinać, oraz uwije sobie gniazdo. Ważnym elementem jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego śmierci. Niezbędna jest również wentylacja, która zadba o odpowiednią cyrkulację powietrza.
Młode osobniki trzymamy np.: w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Wiele hodowców również umieszcza w takim pojemniku patyczki na skos, które są podporą dla gniazda. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.
Temperatura
~28°C, z nocnym spadkiem do ~25°C.
Wilgotność
~75%.
Żywienie
Młode osobniki karmimy np.: pinkami, wylęgiem świerszcza, małymi mącznikami itp. Natomiast starszym, oraz dorosłym podajemy: larwy drewnojadów, mączników, karaczany, świerszcze, szarańcze itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Jak u wszystkie Poecilotheria nie jest łatwe. Jeżeli jednak dojdzie do udanej kopulacji samica składa kokon (najczęściej po upływie ~5 miesięcy) w którym po kolejnych ~25 dniach zaczną pojawiać się nimfy I.
Uwagi
Dobrze skacze, jest agresywny, oraz posiada silny jad. Nie wyczesuje włoków parzących z odwłoka. W Polsce niedostępny. Nie znajduje się na liście CITES. Z powodzeniem nadaje się do hodowli w grupie.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 4 |
Temperament | 4 |
Trudność hodowli | 3 |
Dostępność | 2 |
Zdjęcia samicy: Crawltech
Zdjęcia samca: ziomczan, nezu
Bibliografia:
- Pocock, R.I. 1899.
Diagnoses of some new Indian Arachnida. Jour. Bombay nat. Hist. Soc. 12: 744-753 [p. 746]. - Charpentier, P. 1996.
The illustrated redescription of: Poecilotheria rufilata Pocock 1899. Exothermae Magazine 0: 14-24. - Jacobi, M. 2005.
Experimental housing for montane „tiger spiders”: Poecilotheria smithi and P. subfusca: a preliminary report with comments on P. rufilata.
ARACHNOCULTURE 1(1): 30-41. - Jacobi, M. 2009.
Experimental housing for montane „tiger spiders”: Poecilotheria smithi and P. subfusca: a preliminary report with comments on P. rufilata.
ARACHNOCULTURE E-ZINE ISSUE 1 (reprint of 2005 article). - Klatter, F. 2002.
Poecilotheria rufilata . Tijdschrift van Vogelspinnen Vereniging Nederland 10(33).
Liczba wyświetleń: 2