1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (10 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
2
0

Poecilotheria rufilata – ptasznik

Dorosła samica:

{gallery}rufilata1{/gallery}

Dorosły samiec:

{gallery}rufilata2{/gallery}

 

Nazewnictwo

Nazwa łacińska:

Poecilotheria rufilata

Nazwa polska:

-brak-

Wymowa:

Poeciloteria rufilata

Występowanie

Azja: Indie

Biotop

Las tropikalny.

Wygląd

Samice dorastają do ~7 cm DC, oraz 20 cm o odnóżami. Jest to dość charakterystyczna Poecilotheria. Odnóża są kolory granatowo-żółtego. Karapaks zdobi swoista jasna. gwiazda. Okolice oczu są ciemne. Odwłok jest szary. Przez jego środek przebiega żółta „choinka”. Pająk pokryty jest czerwonymi włoskami.

Terrarium

Odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 30x30x40 cm. Oczywiście może być większe, to już zależy od nas. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe zamieszane z torfem o grubości ~4 cm. Jest to nadrzewny ptasznik, dlatego terrarium można wyposażyć w ściankę i/lub tubę korkową, po której pająk będzie mógł się wspinać, oraz uwije sobie gniazdo. Ważnym elementem jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego śmierci. Niezbędna jest również wentylacja, która zadba o odpowiednią cyrkulację powietrza.

Młode osobniki trzymamy np.: w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Wiele hodowców również umieszcza w takim pojemniku patyczki na skos, które są podporą dla gniazda. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.

Temperatura

~28°C, z nocnym spadkiem do ~25°C.

Wilgotność

~75%.

Żywienie

Młode osobniki karmimy np.: pinkami, wylęgiem świerszcza, małymi mącznikami itp. Natomiast starszym, oraz dorosłym podajemy: larwy drewnojadów, mączników, karaczany, świerszcze, szarańcze itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.

Rozmnażanie

Jak u wszystkie Poecilotheria nie jest łatwe. Jeżeli jednak dojdzie do udanej kopulacji samica składa kokon (najczęściej po upływie ~5 miesięcy) w którym po kolejnych ~25 dniach zaczną pojawiać się nimfy I.

Uwagi

Dobrze skacze, jest agresywny, oraz posiada silny jad. Nie wyczesuje włoków parzących z odwłoka. W Polsce niedostępny. Nie znajduje się na liście CITES. Z powodzeniem nadaje się do hodowli w grupie.

Opinia hodowcy:

-brak-

Polecany dla:

Doświadczonych hodowców.

__________________________________________________________

Skala: 1 – 6

Siła jadu 4
Temperament 4
Trudność hodowli 3
Dostępność 2

Zdjęcia samicy: Crawltech

Zdjęcia samca: ziomczan, nezu

Bibliografia:

  • Pocock, R.I. 1899.
    Diagnoses of some new Indian Arachnida. Jour. Bombay nat. Hist. Soc. 12: 744-753 [p. 746].
  • Charpentier, P. 1996.
    The illustrated redescription of: Poecilotheria rufilata Pocock 1899. Exothermae Magazine 0: 14-24.
  • Jacobi, M. 2005.
    Experimental housing for montane „tiger spiders”: Poecilotheria smithi and P. subfusca: a preliminary report with comments on P. rufilata.
    ARACHNOCULTURE
    1(1): 30-41.
  • Jacobi, M. 2009.
    Experimental housing for montane „tiger spiders”: Poecilotheria smithi and P. subfusca: a preliminary report with comments on P. rufilata.
    ARACHNOCULTURE E-ZINE
    ISSUE 1 (reprint of 2005 article).
  • Klatter, F. 2002.
    Poecilotheria rufilata
    . Tijdschrift van Vogelspinnen Vereniging Nederland 10(33).

Liczba wyświetleń: 2

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.