1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (10 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
1
0

Poecilotheria miranda – ptasznik

Dorosła samica:

{gallery}miranda1{/gallery}

Dorosły samiec:

{gallery}miranda2{/gallery}

 

Nazewnictwo

Nazwa łacińska:

Poecilotheria miranda

Nazwa polska:

-brak-

Wymowa:

Poeciloteria miranda

Występowanie

Azja: Indie.

Biotop

Zamieszkuje opuszczone dziuple ptaków, oraz inne wgłębienia w drzewach.

Wygląd

Samice tego gatunku dorastają średnio do ~7 cm DC, z rozpostartymi odnóżami natomiast do ~17 cm. Samce są nieco mniejsze, oraz smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~5 cm DC. Pająki te posiadają również charakterystyczne ubarwienie. Odnóża są kolorów kremowego, oraz czarnego. Cała Petella jest kremowa. Przez środek odwłoka, i karapaksu przebiega grupa linia koloru kremowego. Okolice oczu są czarne.

Terrarium

Dla dorosłej samicy odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 30x30x40 cm. Młode osobniki możemy trzymać np.: w pojemnikach na mocz. Preferowanym, podłożem jest włókno kokosowe o grubości ~4 cm. W terrarium możemy umieścić tuby korkowe, które świetnie nadadzą się do budowy gniazda przez pająka, natomiast ścianki terrarium wyłożyć korkiem prasowanym. Ważnym czynnikiem jest wentylacja, która zapewni odpowiednią cyrkulację powietrza. Podłoże w terrarium zwilżamy w zależności od wentylacji (tak aby przynajmniej części podłoża była mokra). Warto również zaopatrzyć terrarium w miseczkę z wodą, którą pająk co jakiś czas będzie pobierał.

Temperatura

Temperatura za dnia powinno oscylować w granicach ~26-28°C z nocnym spadkiem średnio do ~24-25°C.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie ~75%.

Żywienie

Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.

Rozmnażanie

Trudne. Samica podczas spotkania z samem często go pożera, i nie dochodzi do kopulacji. Jeżeli jednak go zaakceptuje, to przy odpowiedniej ilości pokarmu, oraz miejsca mogą żyć razem nawet przez kilka tygodni (były przypadki że nawet miesięcy!). Para kopuluje najczęściej nocą, oraz wczesnym ranem. Po kopulacji samiec musi napełnić bulbusy, aby muc ponownie przystąpić do kopulacji. Po ~2-8 miesiącach samica składa kokon w którym po kolejnych ~25 dniach zaczynają się pojawiać pierwsze pająki zwane nimfami w stadium I ( w ilości średnio kilka-~80). Po następnych ~20 dniach pająki linieją stając się zdolnymi do przemieszczania się (czasami nawet pożywiania) nimfami II. Po ~25 dniach pajączki zaczynają ciemnieć liniejąc na w pełni ubarwionego, szybkiego pająka L1.

Fot 1: Kokon

Uwagi

Bardzo szybkie, agresywne, dysponujące silnym jadem ptaszniki. Przy zapewnieniu odpowiedniej przestrzeni, oraz pokarmu z powodzeniem można hodować w grupach. Dobrze skacze. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Nie znajduje się na liście CITES, dzięki czemu nie wymaga posiadania żadnych dokumentów. Podczas hodowli można, a nawet zaleca się naśladowanie pór roku według określonego schematu dla regionu występowania.

Opinia hodowcy:

-brak-

Polecany dla:

Doświadczonych hodowców.

__________________________________________________________

Skala: 1 – 6

Siła jadu 4
Temperament 4
Trudność hodowli 3
Dostępność 4

Zdjęcie: matthieu, crawltech

Liczba wyświetleń: 1

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.