Loading...Dorosła samica:
{gallery}triseriatus1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}triseriatus2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Hapalopus triseriatus
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Wenezuela
Biotop
Teren występowania pająka cechuje się dużym nasłonecznieniem, gdzie średnia liczba godzin ze słońce w ciągu roku wynosi 2 600. Południowa i wschodnia część kraju (Wyżyna Gujańska) leży w strefie klimatu równikowego wilgotnego, na pozostałych obszarach panuje klimat podrównikowy wilgotny. W górach klimat jest zróżnicowany, podrównikowy suchy występuje na północnym wschodzie, a podrównikowy wilgotny na wschodnich stokach Cordillera de Mérida. Jeśli chodzi o temperaturę, są on różne. Wspólną cechą jest wysoka przez cały rok stała, o niskich amplitudach wartość. Północne obszary, mimo iż leża w pewnym oddaleniu od równika cechują się wartościami typowymi jakie notuje się w tropikalnych lasach deszczowych. Przyczyną jest wpływ Ciepłego Prądu Karaibskiego. Oznacza to, że średnio w ciągu roku temperatury wynoszą 27-29 °C, bez występowania ekstremów termicznych. Roczne amplitudy wynoszą od 1 °C do 3 °C. Także na Wyżynie Gujańskiej temperatury nie różnią się mimo iż jest to obszar wyżej położony. Średnie wartości wynoszą tam od 24 °C do 26 °C. Na niemal całym obszarze kraju, poza regionami leżącymi na południowych krańcach i w części południowej Wyżyny Gujańskiej występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Długość pory deszczowej jest różna, najwięcej dni z deszczem jest na samym południu kraju i na Wyżynie Gujańskiej Pora deszczowa trwa zazwyczaj od maja do listopada, a sucha od grudnia do kwietnia. Wilgotność powietrza w porze deszczowej jest duża i wynosi średnio 85%, zaś w czasie pory suchej około 70%.
Wygląd
Są to niewielkie pająki. Samice dorastają do max. 4 cm DC, oraz ~8 cm z odnóżami. Samce są jeszcze mniejsze. Dorosłe rzadko przekraczają 2 cm DC. Ubarwienie jest bardzo charakterystyczne, i stanowi o dużym zainteresowaniu tym pająkiem. Odwłok jest czarny, z wyraźnymi dużymi pomarańczowymi, symetrycznymi plamkami. Odnóża są beżowe, z wyjątkiem segmentu femur, który jest prawie w całości czarny. Czarny karapaks, posiada beżową wstawkę w okolicach oczu, która rozchodzi się od jego środka.
Terrarium
Terrarium dla dorosłej samicy powinno mieć wymiar około 15x15x15 cm. Jako podłoże warto zastosować włókno kokosowe, bądź torf. Warstwa podłoża powinno mieć grubość ~3 cm. Jako elementy wystroju, zastosować można tuby korkowe, a tylną ściankę terrarium wyłożyć korkiem. Obowiązkowym elementem jest ponadto miseczka z wodą. W celu odprowadzania wilgoci, oraz zapewnienia cyrkulacji powietrza, terrarium musi mieć dostatecznie dużą wentylację.
Temperatura
~28°C, z nocnym spadkiem do ~25°C
Wilgotność
~70-80%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Obecnie niewiele jest informacji na temat rozmnażanie tego gatunku. W Polsce zanotowane jednak jedno udane rozmnożenia. Z informacji od hodowcy, wynikają następujące wnioski: kopulacja przebiega zazwyczaj w nietypowy sposób. Samiec przewraca samicę, uzyskując w ten sposób łatwy dostęp do płytki płciowej. Kokon jest składany po około 70 dniach. Po kolejnych ~60 dniach, pojawiają się pająki L1. Polski hodowca, uzyskał ostateczną ilość pająków w wysokości 150 sztuk. Samica L1, aby dorosnąć potrzebowała około 18 miesięcy.
Uwagi
Pająki te plotą stosunkowo dużą ilość sieci. Są ciekawe w obserwacji, i przy tym dysponują ładnym ubarwieniem. W Polsce rodzaj ten nie jest jeszcze popularny. Dysponuje średnio silnym jadem. Bywa szybki.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Średnio doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 3 |
| Temperament | 3 |
| Trudność hodowli | 2 |
| Dostępność | 4 |
Bibliografia:
- Caporiacco, L. di. 1955.
Estudios sobre los aracnidos de Venezuela. 2a parte: Araneae. Acta biol. venez. 1: 265-448 [p. 276].
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Wenezueli (Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach)
- ATSHQ: www.atshq.org, foto: Eric Reynolds, informacje: kritt-1983
Liczba wyświetleń: 2
