Dorosła samica:
{gallery}perezmilesi1{/gallery}
Dorosły samiec: (fot 1: Pulek, fot 2, 3: Prz3mEk87)
{gallery}perm2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Cyriocosmus perezmilesi
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Boliwia
Biotop
Biotop C. perezmilesi znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego, oraz podrównikowego. Temperatury są zazwyczaj wysokie. Temperatury na równinach wynoszą ~ 20 °C zimą do 25 °C latem. W habitacie tym występują regiony zarówno suche jak bardzo wilgotne. Osłonięte od wiatrów górskie płaskowyże te bardzo suche tereny gdzie w ciągu roku spada od 150 mm do 600 mm w na stokach dowietrznych. Wschodnie przedgórza Andów są wilgotne gdzie rocznie spada około 1 300 mm. Najzasobniejszy w opady jest region na północnym wschodzie, będący pod wpływem równikowych mas powietrza docierających znad Amazonii. Roczny opad w tych regionach wynosi 2 000 mm, a lokalnie nawet do 3 000 mm. Na równinnych terenach kraju występują zjawisko pory suchej i deszczowej.
Wygląd
Jest to kolejny gatunek, plasujący się na liście najmniejszych ptaszników świata. Dorosła samica rzadko przekracza 2 cm DC, zaś samiec ~1,5 cm DC. Karapaks oraz część segmentu femur odnóży są szare. Pozostałe części femur jest pomarańczowa. Karapaks, oraz chelicery również są pomarańczowe. Odwłok jest czarny, z charakterystycznym lusterkiem koloru pomarańczowego. Kądziołki przędne również przyjmuję pomarańczowy kolor. Młodsze osobniki posiadają ubarwienie jak dorosłe pająki.
Terrarium
Terrarium jak dla pozostałych Cyriocosmus spp. Młode osobniki trzymamy w odpowiednio dostosowanych plastikowych pojemnikach, zaś dorosłe samice w boxie o wymiarach ~15x15x15 cm. Włókno kokosowe, lub torf, będą najlepszym podłożem.
Temperatura
~27-29°C, z uwzględnieniem nocnego spadku o kilka stopni.
Wilgotność
~80%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Łatwe. Zarówno samce, jak i samicę można dostać w Polsce. Para zazwyczaj chętnie kopuluje. Kopulację dla pewności można powtórzyć kilka razy (po kolejnych napełnieniach samca). Samica dość szybko składa kokon. Zazwyczaj robi to po ~miesiącu od kopulacji. Pomimo niewielkich rozmiarów może się w nim znaleźć nawet 90 jaj.
OSOBNY ARTYKUŁ: ROZMNAŻANIE
Uwagi
Jeden z popularniejszych gatunków w tym rodzaju. Hodowcy zalecają ukośną powierzchnię w terrarium (np.: z korka), która ma symulować naturalny habitat. Pająk wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Pająk opisany po raz pierwszy w 2007 roku. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Początkujących hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 1 |
Temperament | 1 |
Trudność hodowli | 2 |
Dostępność | 2 |
Zdjęcia: Crawltech from AB, Pulek, Prz3mEk87
Bibliografia:
- Kaderka, R. 2007.
Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revta Ibérica Aracnol. 14: 63-68 [p. 64, f. 1-8].
Liczba wyświetleń: 2