Dorosła samica:
{gallery}ezendami1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}ezendami2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Augacephalus ezendami
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Afryka: Mozambik
Biotop
Pająk występuje głównie w strefie klimatu podrównikowego wilgotnego (m. in. Mozambik). Jednak na południu kraju ma on suchą odmianę, co oznacza występowanie dwóch pór roku – suchej (kwiecień-wrzesień) oraz deszczowej (październik-marzec). Najcieplej jest w porze deszczowej, temperatury wahają się od 26-29 °C. W czasie trwania pory suchej kiedy słońce świeci nad półkulą północną jest chłodniej, zwłaszcza na południowych krańcach Mozambiku. Temperatury wahają się od 16-20 °C. Opady są zróżnicowane i związane z rytmem wspomnianych pór roku. Na południu kraju deszczy jest mało, średnia to około 400 mm. Im dalej na północ tym opady są większe. Na północy średnia opadowa w głębi lądu wynosi około 800 mm.
Wygląd
Samice dorastają do ~5 cm DC. Samce zaś do ~3-4 cm DC. Ubarwienie to głównie kolor ciemno pomarańczowy. Karapaks jest złotawy, z czarniejszymi wstawkami, rozchodzącymi się od fovea. Odwłok jest beżowy z czarnymi plamkami. Femur odnóży jest charakterystycznie jaśniejszy od reszty segmentów. Pozostałe szczegóły ubarwienia podobne są do reszty gatunków w tym rodzaju.
Terrarium
Odpowiednie będzie terrarium o wymiarach ~30x30x25cm. Jako podłoże możemy zastosować sami piasek, który jednak słabo utrzymuje wilgotność, dlatego warto wymieszać go z niewielką ilością torfu, lub włókna kokosowego. Z uwagi iż jest to afrykański pająk możemy zastosować jedynie miseczkę z wodą, która zapewni odpowiednią wilgotność. Ilość podłoża w terrarium to ~8 cm. Możemy zbudować pająkowi również kryjówkę np.: z kawałka korka.
Temperatura
28°C z odpowiednim nocnym spadkiem do ~25°C.
Wilgotność
~65%.
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Trudne z uwagi na dostępność dorosłych osobników. Poza tym podobne do znacznie popularniejszego rodzaju Pterinochilus murinus. Samica przy odpowiednich warunkach może złożyć kokon po ~100 dniach.
Uwagi
Przed rewizją w 2010 roku występował jako Ceratogyrus ezendami. Jest to dość agresywny pająk (cecha osobnicza). Potrafi strydulować. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 3 |
Temperament | 3 |
Trudność hodowli | 3 |
Dostępność | 5 |
Zdjęcia samca: Obli/Anna Małecka, Cube_2
Bibliografia:
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Mozambiku (Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach)
- Revision of the Ceratogyrus spp. formerly included in Coelogenium (Araneae: Theraphosidae, Harpactirinae). Mygalomorph 2: 1-20 [p. 6, f. 10-17].
- Gallon, R.C. 2010.
On some Southern African Harpactirinae, with notes on the eumenophorines Pelinobius muticus Karsch, 1885 and Monocentropella Strand, 1907 (Araneae, Theraphosidae). Bull. Br. arachnol. Soc. 15(2): 29-48.
Liczba wyświetleń: 1