Loading...Dorosłe samice:
{gallery}formosa{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}formosa2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Poecilotheria formosa
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Azja: Indie.
Biotop
Zamieszkuje opuszczone dziuple ptaków, oraz inne wgłębienia w drzewach.
Wygląd
Samice tego gatunku dorastają średnio do ~7 cm DC, z rozpostartymi odnóżami natomiast do ~17 cm. Samce są nieco mniejsze, oraz smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~5 cm DC. Ubarwienie tego pająka to głównie kolory czarny oraz kremowy. Karapaks ozdabiają charakterystyczne ciemne prążki. Wzdłuż odwłoka przechodzi kremowa linia z wyglądu przypominająca choinkę. Odnóża koloru kremowego, z ciemnymi, oraz czarnymi wstawkami. Ponad to pokryte są nielicznymi, krótkimi czerwonymi włoskami.
Terrarium
Biorąc pod uwagę rozmiary pająka, odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 30x30x40, lub inne ze względnie dużą wysokością. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe, o grubości ~4cm. Biorąc pod uwagę tryb życia pająka (nadrzewny) w terrarium powinniśmy umieścić np: tuby korkowe, gałązki, konary, po których pająk będzie mógł się wspinać, oraz zbudować gniazdo, a ścianki terrarium wyłożyć korkiem. Ważnym elementem jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego śmierci. Niezbędna jest również wentylacja, która zadba o odpowiednią cyrkulację powietrza.
Młode osobniki trzymamy np.: w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.
Temperatura
26-28°C z nocnym spadkiem do ~24°C
Wilgotność
~70%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Trudne. Samica podczas spotkania z samem często go pożera, i nie dochodzi do kopulacji. Jeżeli jednak go zaakceptuje, to przy odpowiedniej ilości pokarmu, oraz miejsca mogą żyć razem nawet przez kilka tygodni (były przypadki że nawet miesięcy!). Para kopuluje najczęściej nocą, oraz wczesnym ranem. Po kopulacji samiec musi napełnić bulbusy, aby móc ponownie przystąpić do kopulacji. Po ~2-8 miesiącach samica składa kokon w którym po kolejnych ~25 dniach zaczynają się pojawiać pierwsze pająki zwane nimfami w stadium I ( w ilości średnio kilka-~80). Po następnych ~20 dniach pająki linieją stając się zdolnymi do przemieszczania się (czasami nawet pożywiania) nimfami II. Po ~25 dniach pajączki zaczynają ciemnieć liniejąc na w pełni ubarwionego, szybkiego pająka L1.
Fot 1: Pająki podczas kopulacji
Uwagi
Bardzo szybkie, agresywne, dysponujące silnym jadem ptaszniki. Przy zapewnieniu odpowiedniej przestrzeni, oraz pokarmu z powodzeniem można hodować w grupach. Dobrze skacze. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Nie znajduje się na liście CITES, dzięki czemu nie wymaga posiadania żadnych dokumentów. Podczas hodowli można, a nawet zaleca się naśladowanie pór roku według określonego schematu dla regionu występowania. Inna nazwa to Poecilotheria nallamalaiensis.
Opinia hodowcy:
Ogólnie cały rodzaj Poecilotheria jest ciekawym pod względem zachowania, aktywności, wyglądu rodzajem. Zarówno maluch jak i dorosłe osobniki są bardzo szybkie. Samice lubią robić gniazda w tubach korkowych, dla tego polecam ich wstawienie do terrarium. Potrafią skakać, oraz atakować bez wahania, a ponad to dysponuje dość silnym jadem.
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 4 |
| Temperament | 4 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 4 |
Zdjęcia: BrynWilliams, Pulek, BCscorp, matthieu, Jmugleston
Bibliografia:
- Pocock, R.I. 1899.
The genus Poecilotheria: its habits, history and species. Ann. Mag. nat. Hist. (7) 3: 82-96 [p. 91].
Liczba wyświetleń: 2
