Dorosła samica:
{gallery}constrictus1{/gallery}
Dorosły samiec:
wkrótce!
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Eucratoscelus constrictus
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Afryka: Kenia
Biotop
Kenia leży w strefie klimatu podrównikowego, więc charakteryzuje on biotop tego pająka. Większość tych terenów znajduje się pod wpływem jego suchej odmiany, tylko południowo-zachodnia część jest wilgotna. Jednak ostatnia odmiana nas nie dotyczy. Sucha odmiana klimatu występuje na północ i północny wschód od Jeziora Wiktorii klimat staje się coraz bardziej suchy. Na północnym wschodzie opady maleją do około 300 mm rocznie. Tereny na zachodzie są nieco wilgotniejsze – około 500 mm rocznie. Jeśli chodzi o temperatury, są one generalnie wysokie. W czasie pory suchej, zwłaszcza bezpośrednio przed nastaniem opadów, jest upalnie, powyżej 30 °C. Po deszczach ochładza się, by po kilku tygodniach powietrze znów zaczęło się nagrzewać. Najgoręcej jest na wschodzie, na wybrzeżu. Średnio jest to od 24 °C w marcu do 28 °C w lipcu. Gleby występujące w Kenii to m.in. czerwonoziemy, czarne tropikalne gleby – wertisole, ferrolity.
Wygląd
Wielkość dorosłych samic oscyluje w granicy ~4-5 cm DC. Samce są znacznie mniejsze. Długość ciała dorosłych osobników to ~3,5 cm DC. Wyglądem przypominają, oraz są często mylone z Eucratoscelus pachypus. Ubarwienie to głównie kolor szary. Czarny odwłok, pokryty jest średniej długości beżowymi włoskami. Odnóża są jasno szare, miejscami przyjmujące pomarańczowy kolor. IV para odnóży jest grubsza od pozostałych, jednak z mniejszym stopniu niż u E. pachypus. Karapaks jest szaro- beżowy, a u samic które niedawno liniały, praktycznie czarny.
WARUNKI HODOWLI:
Terrarium
~20x20x30 cm, gdzie największy wymiar to oczywiście wysokość. Warstwa podłoża jaka powinna znaleźć się w terrarium to ~6-10 cm włókno kokosowego, lub torfu. Pająk kopie dość głębokie tunele. Małym pająkom, > L5 wystarczy ~3-4 cm podłoża w plastikowym pojemniku. Wentylacja powinna nie być zbyt duża – ponieważ szybko wysuszy podłoże, oraz nie zbyt mała – gdyż nie zapewnie odpowiedniej cyrkulacji powietrza, co może doprowadzić do pleśnienia itp.
Temperatura
~28°C w dzień, i ~25°C nocą.
Wilgotność
~70%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Podobnie jak u Eucratoscelus pachypus, jednak zarówno tam, jak i tutaj niewiele o nim wiadomo. W Polsce nie został jeszcze rozmnożony, a większość osobników w hodowlach pochodzi z odłowu. Kokon odbieramy po ~28 dniach. Może się w nim znajdować ~100-200 jaj.
Uwagi
Rodzaj Eucratoscelus zawiera dwa gatunki. Oba są do siebie łudząco podobne. Można je jednak odróżnić np: po IV parze odnóży. U E. pachypus są one grubsze. W Polsce Eucratoscelus constrictus pojawił się stosunkowo niedawno, i został sprzedawany jako E. pachypus. Część osobników została jednak dość szybko zidentyfikowana, a część nadal pewnie przebywa u hodowców jako ten drugi gatunek. Gdy pająki są jeszcze młode, jest je trudniej rozróżnić, ponieważ charakterystycznie odnóża nie są jeszcze tak dobrze zbudowane. Pająki te są dość spokojne. Dysponują jednak stosunkowo silnym jadem.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Średnio doświadczonych hodowców
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 4 |
Temperament | 3 |
Trudność hodowli | 2 |
Dostępność | 4 |
Bibliografia:
- Gerstäcker, A.
Arachnoidea. In von der Decken, C. (ed.), Reisen in Ostafrica. Leipzig, 3(2): 461-503 [p. 486]. - Zdjęcia: Mariusz86
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Kenii (Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach)
Liczba wyświetleń: 3