1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (10 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
2
0

Holothele incei – ptasznik

Dorosła samica:

{gallery}incei1{/gallery}

Dorosły samiec:

{gallery}incei2{/gallery}

Dorosła samica „gold”: (fot: nezu)

{gallery}gold1{/gallery}

Dorosły samiec „gold”: (fot: nezu)

{gallery}gold2{/gallery}

Spermetka dorosłej samicy:

{gallery}inceiwyl1{/gallery}

 


Nazwa angielska: Trinidad Olive Tarantula


 

Nazewnictwo

Nazwa łacińska

Holothele incei

Występowanie:

Ameryka południowa: Trynidad i Tobago, Wenezuela

Biotop

Pająk występuje głównie w strefie klimatu równikowego wilgotnego, których charakteryzuje się wysokimi temperaturami, oraz opadami deszczu. Klimat kształtują północno-wschodnie pasaty, przynoszące wilgotne powietrze i opady, oraz ciepłe prądy morskie. Ponadto wpływ na wyspy ma nasłonecznienie, oraz niskie wysokości, przez co na wyspach nie ma pięter klimatycznych. Temperatury są wysokie, cechujące się niskimi rocznymi i dobowymi amplitudami. Średnie wartości termiczne wynoszą 25-27 °C i nie występują ekstrema termiczne. W Port-of-Spain średnia roczna wynosi 25 °C, a okres letni jest nieznacznie cieplejszy od półrocza zimowego. Opady są również wysokie, choć zróżnicowane regionalnie ze względu na ukształtowanie terenu. Obszary leżące w południu i na zachodzie Trynidadu wynoszą 1200–1500 mm rocznie, zaś północna i wschodnia część wyspy, oraz cała wyspa Tobago cechuje się opadami sięgającymi 3000 mm. Na wyspach występuje pora sucha, ale okres ten nie jest pozbawiony opadów, największe opady występują od maja do grudnia. Najbardziej suchy i słoneczny jest styczeń i luty. Wyspy rzadko nawiedzane są przez cyklony tropikalne.

Wygląd

Są to niewielkie, lecz bardzo atrakcyjne pająki. Dorosła samica mierzy ~4 cm DC, oraz ~7 cm z rozpostartymi odnóżami. Wielkość dorosłych samców to zazwyczaj ~2 cm DC, oraz ~6 cm z odnóżami. Karapaks jest złotawy, z ciemniejszymi wstawkami schodzącymi się w fovea. Odnóża żółto-złote z ciemniejszym tarsus. Odwłok to mieszanka koloru oliwkowego, i żółtego. Pająk występuje również w innej odmianie barwnej – „gold”. Ubarwienie takiego pająk to głównie kolor beżowy. Karapaks dodatkowo połyskuje na złoty kolor. Odnóża, oraz odwłok są pokryte nielicznymi jasnymi włokami.

 

WARUNKI HODOWLI:

Terrarium

Dla dorosłej samicy, najlepszym rozwiązanie będzie plastikowy pojemnik o wymiarach ~20x20x20 cm. Ważna jest wentylacja, która zapewni cyrkulację powietrza, zapobiegnie powstawaniu pleśni itp. Jako podłoże możemy zastosować ~4 cm warstwę włókno kokosowego. Elementami wystroju mogą być kawałki kory, kamienie itp.

Temperatura

~27-29°C, z nocnym spadkiem do ~22°C

Wilgotność

~80%

Żywienie

Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.

Rozmnażanie

Łatwe. Dorosłe osobniki są szeroko dostępne w handlu (za wyjątkiem odmiany „gold”). Pająki chętnie kopulują, i szybko składają kokony, bo po ~ 30 dniach od kopulacji. Pająki mierzące ~3 cm DC, są teoretycznie gotowe do rozmnażania. W kokonie znajduje się ~80 jaj.

Uwagi

Spokojny pająk, idealnie nadający się do hodowli grupowej. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, oraz nie znajduje się na liście CITES.

Więcej informacji: hodowla grupowa Holothele incei

Opinia hodowcy:

-brak-

Polecany dla:

Początkujących hodowców.

__________________________________________________________

Skala: 1 – 6

Siła jadu 1
Temperament 1
Trudność hodowli 1
Dostępność 1

Bibliografia:

  • http://pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Trynidadu_i_Tobago
  • Cambridge, F.O.P.-. 1898.
    On new species of spiders from Trinidad, West Indies. Proc. zool. Soc. Lond. 1898: 890-900 [p. 894, pl. 54, f. 8, 10, 12].
  • Cléton, F. 1995.
    Fiche d’élevage MYG28: HAPALOPUS inceï (Cambridge 1898). Arachnides 24.
  • Heller, M. & M. Heller-Dohmen. 2004.
    Bemerkungen und Beobachtungen zur Haltung und Zucht von Holothele incei (F.O.P.-CAMBRIDGE, 1898) ARACHNE 9(6): 18-29.
  • Hobbs, C. 1990.
    H. incei
    observations. Journal of the British Tarantula Society 6(1): 22.
  • Jope, M. 2006.
    Breeding records for the Trinidad olive brown tarantula Holothele incei (Cambridge, 1898. Journal of the British Tarantula Society 21(3): 75-78.

Liczba wyświetleń: 2

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.