Loading...Dorosła samica:
{gallery}blondi1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}blondi2{/gallery}
Nazwa polska: Ptasznik goliat
Nazwa angielska: Goliath bird-eater Spider, Goliath Birdeater
Nazwa niemiecka: Riesenvogelspinne, Goliath-Vogelspinne
Nazwa włoska: Tarantola golia
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Theraphosa blondi
Występowanie:
Ameryka południowa: Brazylia, Gujana Francuska, Wenezuela
Biotop
Pająk występuje w strefie klimatu równikowego, który charakteryzuje się wysoką sumą opadów przez cały rok. Temperatury są również wysokie – wynoszą od 24°C do 28°C. W Cayenne średnia temperatura w najchłodniejszym okresie wynosi 25,6°C, a najcieplejszym 26,2°C. Amplitudy dobowe nie są wielkie. średni roczny opad wynosi 3500 mm, w Cayenne – 3717 mm. Przez cały rok utrzymuje się wysoka wilgotność powietrza powyżej 80%.
Zdjęcie biotopu: las deszczowy Gujany Francuskiej
Wygląd
Ptaszniki te należą do grupy największych na świecie. Samice dorastają do ~12 cm długości samego ciała. Z odnóżami wartość ta może osiągać nawet 25 cm. Samce również są spore. Dorosłe najczęściej mierzą ~ 6-8 cm DC. Zdarzają się oczywiście osobniki zarówno mniejsze, jak i większe.
Karapaks dorosłej samicy jest brązowy, z nieco jaśniejszą fovea. Odwłok również brązowy, przyjmujący różne odcienie, w zależności od miejsca. Pokryty jest również długimi, jednak nielicznymi beżowymi włoskami. Odnóża ciemnobrązowe, z widocznymi wstawkami na patella. Młode pająki są szaro-brązowe, z nieco jaśniejszymi końcówkami odnóży (tarsus).
Terrarium
Pająk ten wymaga sporych gabarytów terrarium, z racji na swoje duże rozmiary. Dla dorosłej samicy odpowiednie będzie o wymiarach ~40x35x30 cm, (dł. x szer. x wys.). Jako podłoże najlepiej zastosować włókno kokosowe, o grubości około 10 cm. W terrarium możemy ulokować dużą tubę korkową (ułożoną poziomo), którą pająk wykorzysta do budowy gniazda. Młodsze osobniki można trzymać w plastikowych pojemnikach dostępnych w sklepach terrorystycznych, czy hurtowniach opakowań.
Temperatura
~26-27°C, z kilkustopniowym nocnym spadkiem.
Wilgotność
~80%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tego gatunku jest trudne. W Polsce odnotowane trzy udane rozmnożenia. Według znawcy rodzaju, i jego informacji na temat rozmnażania tego gatunku, pająki najlepiej jest dopuszczać listopadzie, oraz grudniu. Aby zmniejszyć ryzyko zjedzenia samca, samicę należy intensywnie nakarmić. Po tym „zabiegu” rzadko zdarza się aby samiec został zabity. Pająki zazwyczaj chętnie kopulują. Kokon jest składany po ~3-4 miesiącach. Złożenie kokonu to jednak dopiero połowa sukcesu, gdyż jego „utrzymanie” bywa trudne, i skomplikowane. Aby kokon nie zapleśniał, tuż po jego złożeniu zaleca się zmniejszenie wilgotności. W kokonie zazwyczaj znajduje się ~150 – 200 jaj. Zaleca się odebranie kokonu samicy po ~40 dniach. Pająki L1 są sporej wielkości. Mierzą ~4 cm. Samce nie posiadają haczyków. Samicę można próbować rozmnażać, gdy jej wielkość osiągnie ~8 cm DC.
Fot: Pająki podczas kopulacji
Uwagi
Zęby jadowe dorosłej samicy mogą mieś wielkość ~4-6 cm. Jad tego gatunku jest raczej słaby, jednak jego wstrzykiwana ilość jest na tyle duża, aby zabijać dużo większe od siebie ssaki. Dla człowieka nie jest on raczej groźny. Potencjalnie niebezpieczny jest dla dzieci, oraz osób starszych. Posiada włoski parzące III typu o długości ~0,3 – 1,3 mm. Nie należy ich lekceważyć, ponieważ mogą zaszkodzić zdrowiu, powodując silny ból, wysypkę, oraz reakcje alergiczne. Wpływ włosków na skórę opisuje Rick West (2002). Włoski parzące są porównywalne do ostrych kawałków włókna szklanego. Po ich wyczesaniu widoczna jest łysina, która utrzymuje się do najbliższej wylinki. Gatunek nie znajduje się na liście CITES.
Fot: Przebieg procesu linienia u młodej samicy. (fot. Phoneutria – Bartosz Szablewski)
Opinia hodowcy:
Wkrótce!
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 3 |
| Temperament | 4 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 4 |
Bibliografia:
- http://www.terrarium.com.pl/zobacz/theraphosa-blondi-ptasznik-goliat-275.html
- http://www.blueplanetbiomes.org/goliath_bird_eating_spider.htm
- Gabriel, R. 2003. Notes on the husbandry and captive breeding of Theraphosa blondi. Journal of the British Tarantula Society 18(2): 54-57.
- Zdjęcia: pajak_pl, malymatey, Phaneutria
Liczba wyświetleń: 1
