Dorosła samica:
{gallery}parvula1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}parvula2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Paraphysa parvula
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Chile
Biotop
Duża rozciągłość południkowa sprawia, że w Chile znajdują się cztery strefy klimatyczne. Paraphysa parvula występuje głównie w strefie klimatu zwrotnikowego, oraz podzwrotnikowego, które cechują się wysokimi temperaturami. Latem w najcieplejszym miesiącu styczniu, a także w lutym temperatury wynoszą od 27 °C do 23 °C, w ciągu dnia panuje upał. Zimy są dość ciepłe ze średnią temperaturą w lipcu-sierpniu od 16 °C do 19 °C. Występują spadki do kilku stopniu powyżej zera, nocą występują przymrozki. Region ten jest suchy lub bardzo suchy. Opady sięgają maksymalnie 100 mm rocznie, ale zazwyczaj nie osiągają tej wartości.
Wygląd
Gatunek ten, należy do stosunkowo małych ptaszników. Samice rzadko osiągają wymiar 4 cm DC, oraz ~8 cm z rozpostartymi odnóżami. Samce są oczywiście mniejsze, oraz smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~3 cm DC. Ubarwienie tych pająków jest jednak atrakcyjne, i rekompensuje ich niewielkie rozmiary. Odnóża są szare, porośnięte niewielkimi rudymi włoskami. Przy odpowiednim świetle femur połyskuje na złotawy kolor. Karapaks jest złoty. Od boków oczy w stronę coxa rozchodzi się ciemniejszy trójkąt. Odwłok jest czarny, porośnięty niewielkimi rudymi włoskami.
Fot 1: Młody osobnik w stadium L5
Terrarium
Dla dorosłej samicy odpowiednie będzie terrarium, lub zamiennik w postaci plastikowego pojemnika o wymiarach zbliżonych do ~25x25x25 cm. Jako podłoże standardowo należy zastosować włókno kokosowe, lub torf, w ilości ~5-6 cm. W terrarium mogą znaleźć się elementy wystroju, wykonane, np.: z tuby korkowej, oraz elementów znalezionych, oraz odpowiednio przygotowanych, w lesie. Ważna jest miseczka z wodą, oraz wentylacja. Młode osobniki trzymamy np.: w pojemniku na mocz. Ilość podłoża w takim pojemniku powinna wynosić ~2 cm.
Temperatura
~27-28°C, z nocnym spadkiem.
Wilgotność
~75%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tego gatunku nie należy do trudnych. Para pająków zazwyczaj chętnie kopuluje, nie stwarzając przy tym większych problemów. Jedynym mankamentem, może okazać się dostępność dorosłych osobników. Samica składa kokon po ~1,5 miesiąca od kopulacji. Znajduje się w nim ~100 jaj.
ZOBACZ RELACJĘ Z ROZMNOŻENIA: KLIK
Fot 2: „Zaloty” dorosłego samca
Fot 3: Pająki podczas kopulacji
Fot 4: Kokon tuż po odebraniu, oblepiony kawałkami włókna kokosowego (podłoża)
Uwagi
Są to łagodne, i ciekawe w obserwacji pająki. Nie dysponują silnym jadem, jednak wyczesuje włoski parzące w odwłoka. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Początkujących hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 1 |
Temperament | 1 |
Trudność hodowli | 2 |
Dostępność | 4 |
Zdjęcia: Crawltech, mcluskyisms
Liczba wyświetleń: 8