Dorosła samica:
{gallery}marschali1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}marshalli2{/gallery}
Spermetka dorosłej samicy: (fot: nezu)
{gallery}spermars{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Ceratogyrus marshalli
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Afryka: Mozambik, Zimbabwe.
Biotop
Pająki z Zimbabwe znajdują się na obszarze dwóch stref klimatycznych. Pierwsza to obszar klimatu zwrotnikowego na południu kraju, a druga to obszar klimatu podrównikowego. Południe kraju, zwłaszcza dolina rzeki Limpopo, to tereny, gdzie średnio w ciągu roku spada zaledwie około 400 mm deszczu. Cały obszar południowego Zimbabwe jest suchy, a średnia wysokość opadów wynosi tam od 500 do 600 mm. Środkowa część kraju otrzymuje więcej opadów: średnio jest to od 600 do 900 mm rocznie. Jeszcze wyższe opady występują na północy i na północnym wschodzie. Największe ilości opadów otrzymują obszary górskie – maksimum to 1400 mm rocznie. W kraju występuje jedna pora sucha i jedna deszczowa, obie trwają po pół roku.
Amplitudy termiczne są dość wysokie z racji oddalenia od równika, suchości klimatu i oddalenia od mórz i oceanów. Średnie roczne temperatury wynoszą od 16 do 21 °C. Najcieplejsze obszary Zimbabwe leżą na północy kraju. W najcieplejszym miesiącu listopadzie temperatury wynoszą średnio 27 °C, a w najchłodniejszym lipcu – około 22 °C. Zimbabwe pomimo swego położenia geograficznego nie cechuje się upalnymi temperaturami.
Wygląd
Samice tego gatunku dorastają do ~6 cm DC, oraz ~12 cm z rozpostartymi odnóżami. Samce są znacznie mniejsze. Dorosłe zazwyczaj mierzą ~3 – 3,d cm DC. Rodzaj Ceratogyrus spp. jest atrakcyjnym rodzajem, głównie we względu iż większość gatunków posiada charakterystyczny róg po środku karapaksu. Tak jest również i w tym przepadku. U dorosłych samic mierzy on ~1 cm. Poza tym karapaks jest czarny, z kilkoma jaśniejszymi prążkami. Odwłok jest szary, w większości pokryty czarnymi plamkami. Jego spód opasa kremowa obrącz. Odnóża są szaro-beżowe, ozdobione liniami na niektórych częściach. Róg zaczyna się pojawiać ~4 wylinki. Małe pająki są szare. Dorosłe samce posiadają niewielki róg (~5 mm), oraz cienkie, ale długie odnóża.
Terrarium
Dla dorosłej samicy odpowiednie będzie terrarium o wymiarach ~30x30x30 cm. Jako podłoże najlepiej jest zastosować piasek, lub jego mieszankę w torfem, czy włóknem kokosowym. Ze zwilżania podłoża można zrezygnować, jednak wówczas niezbędna jest miseczka z wodą, która musi być systematycznie napełniana. Obowiązkowa jest również wentylacja zapewniająca cyrkulację powietrza. W terrarium mogą znaleźć się elementy schronienia, wykonane np.: z tuby korkowej poziomo ułożonej na podłożu. Młode osobniki trzymamy na włóknie kokosowym w pojemnikach po żywności, lub „kliszówkach”.
Temperatura
~27-29°C z nocnym spadkiem do ~20°C.
Wilgotność
~65%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Stosunkowo łatwe. Oczywiście jest cechą osobniczą chęć do chęci samej kopulacji. Samce po odbytym stosunku bywają zjadane. Samica zazwyczaj składa kokon po ~2 miesiącach. Znajduje się w nim ~30-150 jaj.
Fot 1: Pająki tuż przed kopulacją
Fot 2: Pająki podczas kopulacji
Fot 3: Napełniający bulbusy dorosły samiec
Uwagi
Są to agresywne pająki, które dysponują silnym jadem. Potrafią strydulować (wydawać syczące dźwięki). Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
Siła jadu | 4 |
Temperament | 4 |
Trudność hodowli | 2 |
Dostępność | 2 |
Zdjęcia: Mac Santos of Philippines, Hatr3d, Jmugleston, nezu
Bibliografia:
- Pocock, R.I. 1897.
On the spiders of the suborder Mygalomorphae from the Ethiopian Region, contained in the collection of the British Museum.
Proceedings of the Zoological Society of London 1897: 724-774 [p. 754, pl. 43, f. 2]. - http://pl.wikipedia.org
Liczba wyświetleń: 2