Loading...Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Acanthoscurria ferina
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Boliwia, Brazylia, Peru.
Biotop
Buduje swe gniazda pod kamieniami, zwalonymi drzewami, oraz niewielkimi wgłębieniami w ziemi.
Wygląd
Samice A. ferina dorastają przeciętnie, oraz rzadko przekraczają 7 cm DC, oraz ~14 cm z odnóżami. Samce zaś do 4 cm DC/10 cm z odnóżami. Ubarwienie tego pająka to głównie kolor czarny, i pomarańczowy (wręcz rdzawy). Karapaks jest brązowy, z kilkoma jaśniejszymi wstawkami. Poszczególne segmenty odnóży oddzielone są jasnymi, kremowymi wstawkami. Odwłok jest czarny pokryty rudymi włoskami.
Terrarium
Biorąc pod uwagę rozmiary pająka, odpowiednie będzie terrarium o wymiarach 30x30x30 cm. Oczywiście może być większe, to już zależy od potrzeb. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe, o grubości ~5-6 cm. Jest to naziemny ptasznik, dlatego terrarium można wyposażyć kryjówkę, w której pająk uwije sobie gniazdo. Ważnym elementem jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego śmierci. Niezbędna jest również wentylacja, która zadba o odpowiednią cyrkulację powietrza.
Młode osobniki trzymamy np.: w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.
Temperatura
~27°C z niewielkim nocnym spadkiem.
Wilgotność
~80%.
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Porównywalne z A. geniculata. Biorąc jednak pod uwagę dostępność – trudne.
Uwagi
Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Obecnie w Polsce gatunek ten jest niedostępny. Sklasyfikowany w 1892 roku przez znanego odkrywcę – Simon’a. Dysponuje słabym jadem. Większe osobniki (co jednak jest cechą osobniczą) są agresywne. Nie znajduje się na liście CITES.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Początkujących hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 2 |
| Temperament | 3 |
| Trudność hodowli | 2 |
| Dostępność | 6 |
Liczba wyświetleń: 2
