Loading...Dorosła samica:
wkrótce!
Dorosły samiec:
{gallery}laeta2{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Caribena laeta
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Ameryka południowa: Puerto Rico, Brazylia.
Biotop
Pająki występujące na wyspie Puerto Rico, żyją w strefie klimatu podrównikowego wilgotnego, który kształtowany jest przez północno-wschodnie pasaty przynoszące obfite opady deszczu. Wyspa oblewana jest przez ciepłe prądy morskie, przez co temperatury tego regionu są wysokie, ale cechują się brakiem ekstremów. Temperatury mają przebieg zbliżony do klimatu równikowego, gdzie średnia roczna wynosi 26°C. W okresie zimowym średnia dobowa wynosi 24°C, a latem temperatura sięga 28-29°C. Dobowe amplitudy są niewielkie i nie przekraczają z reguły 5°C. Opady są bardzo zróżnicowane i cechują się duża rozpiętością w kierunkach północny wschód – południowy zachód. Północno-wschodnia część wyspy cechuje się typowo równikowymi wartościami rzędu 1 500 do 2 000 mm, a górach Sierra de Lequillo sięgają nawet 4 000 mm. Południe i zachód wyspy jest zdecydowanie suchy, gdzie średnia roczna opadowa nie przekracza 1 000 mm, oscylując w granicach 800-1 000 mm. Największe opady występują latem w okresie od maja do listopada, a pora sucha trwa kilka miesięcy w półroczu zimowym i jest wyraźnie zaznaczona na terenach o niskich opadach. Region Portoryko leży na trasie niszczycielskich cyklonów tropikalnych.
Wygląd
Samice dorastają do ~3-4 cm DC, z rozpostartymi odnóżami ~11cm, co czynie je najmniejszym gatunkiem rodzaju Caribena. Cały ptasznik przejmuje złotawo-pomarańczowy kolor. Pokryty krótkimi jasnymi włoskami.
Terrarium
Biorąc pod uwagę, iż ptasznik ten nie dorasta do dużych rozmiarów, odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 20x20x30 cm. Oczywiście może być większe, to już zależy od nas. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe, o grubości ~3 cm. Jest to nadrzewny ptasznik, dlatego terrarium można wyposażyć w ściankę i/lub tubę korkową, po której pająk będzie mógł się wspinać, oraz uwije sobie gniazdo. Ważnym elementem jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego śmierci. Niezbędna jest również wentylacja, która zadba o odpowiednią cyrkulację powietrza.
Młode osobniki trzymamy np.: w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Wiele hodowców również umieszcza w takim pojemniku patyczki na skos, które są podporą dla gniazda. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.
Temperatura
27-29°C, z nocnym spadkiem do ~25°C.
Wilgotność
70-80%
Żywienie
Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Łatwe. Pająki te dość szybko wytwarzają kokony, nawet w młodym wieku. Jeżeli dojdzie do udanej kopulacji, samica po ~2 miesiącach składa kokon, w którym po kolejnych ~20 dniach pojawiają się nimfy I. Nimfy w tym stadium nie są zdolne do dalszego przemieszczania się, dlatego powinny pozostać w kokonie. Dopiero po następnych ~15 dniach nimfy I zaczynają linieć na nimfy II. W tym stadium powoli zaczynają się przemieszczać, a po ~20 dniach zaczynają ciemnieć. Jest to oznaka zbliżającej się wylinki L1.
Uwagi
Jak wszystkie ptaszniki z rodzaju Caribena, tak i ten potrafi utrzymywać się na powierzchni wody. Potrafi dobrze skakać. Z powodzeniem można hodować w grupach zapewniając odpowiednią przestrzeń życiową, oraz ilość pokarmu. Nie znajduje się na liści CITES. Poprzednia nazwa to Avicularia laeta.
Opinia hodowcy:
Młode osobniki bardzo często bywają mylone z Caribena versicolor. W każdym stadium, z reguły chętnie przyjmują pokarm. Samice mierzące ~3 cm DC, bardzo często wytwarzają próbne kokony (bez wcześniejszych kopulacji). Oznacza to iż nasz osobnik jest już gotowy do rozmnażania się.
Polecany dla:
Początkujących hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 1 |
| Temperament | 1 |
| Trudność hodowli | 2 |
| Dostępność | 2 |
Bibliografia:
- Koch, C.L. 1842.
Die Arachniden. Nürnberg, Neunter Band, pp. 57-108, Zehnter Band, pp. 1-36.
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Portoryko (Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach)
Liczba wyświetleń: 1
