Loading...
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Pterinochilus lapalala
Nazwa polska:
-brak-
Występowanie
Afryka południowa.
Biotop
Gatunek występujący m.in. w prowincji Limpopo. Zamieszkuje w wykopanych przez siebie niewielkich norkach, pod kamieniami itp.
Wygląd
Z racji na ograniczoną ilość informacji dotyczących tego pająka, pozostaje spekulować, iż dorosłe samice mierzą zazwyczaj ~5 cm DC, zaś dorosłe samce ~4 cm DC. Ubarwienie szaro-beżowe. Odwłok zdobią charakterystyczne dla tego rodzaju czarne plamki. Karapaks, oraz chelicery pokryte są złotawym kolorem. Dorosłe samce są smuklejsze, oraz ciemniejsze; odwłok, oraz karapaks są matowe.
Terrarium
Dla dorosłej samicy terrarium powinno mieć wymiary ~25x25x25. Jako podłoże możemy zastosować piasek, o grubości ~4 cm. Z racji iż owe podłoże słabo absorbuje wilgotność powinniśmy ograniczyć się jedynie do miseczki z wodą, która systematycznie powinna być napełniana. W terrarium mogą znaleźć się również kamienie, kawałki kory, czy przystosowane do tych warunków rośliny. Niezbędna jest również wentylacja.
Temperatura
28-30°C z nocnym spadkiem do ~24°C
Wilgotność
~65%.
Żywienie
Małym pająkom podajemy: pinki, niewielkie larwy mącznika, oraz małe karaczany. Większym osobnikom podajemy dorosłe postacie owych owadów, a ponadto: drewnojady, świerszcze, czy szarańczę. Pamiętajmy aby usuwać resztki pokarmu z terrarium. Zapobiegnie to pojawieniu się roztoczy.
Rozmnażanie
-brak-
Uwagi
Pająk opisany w 2011 roku przez Gallon’a, oraz R. C. & Engelbrecht. Należy do podrodziny Harpactirinae. Nazwa lapalala została nadana na cześć Lapalala Wilderness School, za ich wkład w ochronę dzikich obszarów rejonu Waterberg. W Polsce pająk niedostępny.
Opinia hodowcy:
-brak-
Polecany dla:
Doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 5 |
| Temperament | 4 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 6 |
Bibliografia:
- Gallon, R.C. & I. Engelbrecht. 2011.
A new Pterinochilus species from South Africa (Araneae, Theraphosidae, Harpactirinae). Bulletin of the British Arachnological Society 15(4): 121-126.
Liczba wyświetleń: 2
