Loading...Dorosła samica:
{gallery}viola1{/gallery}
Dorosły samiec:
{gallery}viola2{/gallery}
Spermetka dorosłej samicy: (fot: nezu)
{gallery}sperviola{/gallery}
Nazewnictwo
Nazwa łacińska:
Tapinauchenius violaceus
Nazwa polska:
-brak-
Wymowa:
Tapinałkenius wiolaceus
Występowanie
Ameryka południowa: Gujana Francuska.
Biotop
Ptasznik zamieszkuje opuszczone dziuple, i szczeliny w drzewach. Las deszczowy.
Wygląd
Samice dorastają średnio do ~5 cm DC, oraz ~11 cm z rozpostartymi odnóżami. Samce są znacznie mniejsze, i smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~4 cm DC. Pająk ten charakteryzuje się bardzo ładnym ubarwieniem. Jednolicie pokryty jest ciemnym fioletem, z niebieskawym połyskiem. Dorosłe samce natomiast są jednolicie pokryte wyblakłym beżem. Na odnóżach posiadają długie, rzadkie włoski w tym samym kolorze. Ponad to na pierwszej parze odnóży krocznych widoczne są haki, które służą do podnoszenia samicy podczas kopulacji, natomiast na końcówkach nogogłaszczek znajdują się bulbusy w których samiec posiada nasienie, i które po kopulacji napełnia.
Terrarium
Standardowe terrarium powinno mieć wymiary ~25x25x30 cm. Jako podłoże możemy zastosować włókno kokosowe, lub torf o grubości ~3,5 cm. Młode natomiast trzymamy w odpowiednio mniejszych pojemnikach np.: pojemnikach po żywności, sałatkach, pojemnikach na mocz itp. W celu przyozdobienia terrarium, oraz zapewnieniu ptasznikowi odpowiedniej przestrzeni życiowej, możemy zastosować tuby korkowe, których ptasznik użyje również do zrobienia gniazda. W terrarium można również zastosować miseczkę z wodą, którą należy systematycznie napełniać. Jeżeli tego nie zrobimy, będziemy musieli częściej zwilżać terrarium. Ważnym czynnikiem jest również wentylacja, która nie może być zbyt duża, aby nasz osobnik nie uciekł.
Temperatura
27-29°C, z nocnym spadkiem do ~25°C.
Wilgotność
~80%, utrzymywana poprzez systematyczne zraszanie podłoża w terrarium.
Żywienie
Młode osobniki karmimy np.: pinkami, wylęgiem świerszcza, małymi mącznikami itp. Natomiast starszym, oraz dorosłym podajemy: larwy drewnojadów, mączników, karaczany, świerszcze, szarańcze itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.
Rozmnażanie
Łatwe. Para pająków chętne kopuluje. Samice stosunkowo rzadko bywają agresywne w stosunku do samców. Po udanej kopulacji samica w przeciągu ~2 miesięcy składa kokon, w którym po kolejnych ~25 dniach pojawiać się zaczynają pierwsze pająki zwane nimfami I. W tym stadium nadal powinny zostać w kokonie, względnie inkubatorze. Po ~15 dniach nimfy I zaczynają linieć na nimfy II, które są już w stanie są przemieszczać. Średnio po ~20 dniach nimfy zaczynają ciemnieć i linieć na zdolnego do samodzielnego życia pająka L1. Jako ciekawostkę należy dodać iż bardzo młode samice mierzące nawet 3 cm DC, są zdolne do rozmnażania się.
Uwagi
Dość szybkie, i potrafiące skakać pająki. Szybko dorastają, i już w młodym stadium zdarza się iż wytwarzają próbne kokony. Nie znajduje się na liście CITES. Dawna nazwa tego pająk to Tapinauchenius purpureus. Jest ona już jednak nieaktualna.
Opinia hodowcy:
Pająki te bardzo szybko zrzucają wylinki. Mój pająk L1 po pół roku był zdolny do kopulacji! Szczególnie maluch są dość szybkie, dlatego warto uważać przy manipulacji w pojemniku. Preferują ruchliwy pokarm.
Polecany dla:
Średnio doświadczonych hodowców.
__________________________________________________________
Skala: 1 – 6
| Siła jadu | 2 |
| Temperament | 2 |
| Trudność hodowli | 3 |
| Dostępność | 2 |
Zdjęcie: matthieu & Mariusz86
Liczba wyświetleń: 9
